Wat is de zin van het leven? Een paar raadgevingen alvorens u begint te lezen. Deze tekst is verouderd. Er is een nieuwe, veel langere, veel uitgebreidere tekst. Hij is echter enkel beschikbaar in het Engels, en is onafgewerkt en ongestructureerd. Desalniettemin raad ik ten stelligste aan die tekst te lezen in plaats van deze oude rommel. Als u jonger dan 1. Lees enkel als u het echt wilt! Naar alle waarschijnlijkheid wil u deze tekst gewoon niet lezen, maar dat zal u natuurlijk pas merken als het te laat is. Ofwel weet u al wat ik hier probeer te vertellen, ofwel niet, maar u zal het niet opeens snappen door deze tekst te lezen. Dat maakt deze ganse hoop tekst grotendeels nutteloos afgezien van een paar algemeen toepasbare stukken. Waarom heb ik het dan geschreven? Misschien gewoon om mijn eigen gedachten te ordenen. Veel van de conclusies in deze tekst zijn gekomen toen ik eraan aan het schrijven was. En de nazaten van die 4% klagen nu? Was te verwachten dat er na zwarte piet door wordt gepakt. Weg met ons is weer bedankt. Regendruppels op de ruit lijken wel tranen op de wang als Perry Smith verteld over de mislukte dromen van zijn vader. Dat leid ons tot de zogeheten n-multimagische vierkanten welke uiteraard nog veel bijzonderder en ook veel moeilijker te construeren zijn. Om geen misverstanden te. As omke Lykle achtensantich is lit er de tsjerkeried witte: Veldeke Limburg, Limburgse taal, provincie Limburg, volkscultuur, cultuur, Kringen, Ech, Echt, Gelaen, Geleen, He Het menselijk gedrag in het algemeen 'Wij leven in een wereld waarin de mensen niet weten wat ze willen, en bereid zijn door de hel te gaan om het te krijgen.'. Bij het converteren naar html zijn de voetnoten weggevallen.De voetnoten zijn wel te zien als u het document download in Word 97 via de link downloaden (in het. Rik de Neucker, staatssecretaris in de huidige regering, is vastberaden zijn naam alle eer aan te doen in het Brusselse Albert I hotel, als hij de nacht doorbrengt. Het Boekje Pienter ('pienter' in de betekenis van 'handig') is een bekend fenomeen binnen de krijgsmacht: een boekje vol handige opmerkingen die te pas en te onpas. Dus dit kan als een soort opgekuiste . Dus de kwaliteit varieert. Mijn mening over sommige stukken is ondertussen veranderd. Vooral in de oudere delen (helaas hoort het ganse begin van de tekst daarbij) is de schrijfstijl vaak arrogant, wat de tekst irriterend en mogelijk beledigend maakt. Die stukken kunnen een herwerking gebruiken, maar zoals u aan de lengte van het ganse geval kan zien, kan dat even duren. Ik ben al jaren stof voor een nieuwe tekst aan het verzamelen, maar ik heb weinig tijd om er een coherent geheel van te maken. Als het ooit afgeraakt zal het trouwens waarschijnlijk enkel in het Engels verschijnen. Wegens het bovenstaande is er veel kans dat ik toch al niet meer akkoord ga met hetgeen waarover u eventueel commentaar wil geven. Anderzijds ben ik ook niet ge. Als u mij toch mailt, verwacht geen antwoord. U mag geenszins delen van de tekst onder eigen naam kopi. Het lezen ervan is volledig op uw eigen risico. Nochtans schijnt haast nog niemand na die duizenden jaren het antwoord gevonden te hebben, ondanks de meest inventieve pogingen. Velen beweren gewoon dat die vraag zinloos is, en dat er geen antwoord is. Anderen beweren dat het antwoord zo moeilijk is dat niemand in staat is het te vinden, laat staan begrijpen. Als u deze pagina gevonden heeft door . In de literatuur, bijvoorbeeld, of in de muziek. Zelfs op plaatsen waar u in de verste verte nog niet aan zou denken. Een prachtig voorbeeld hiervan is het liedje . Miljoenen mensen hebben het al gehoord, en erop gedanst, en mee gelachen, maar de meesten gaan niet verder dan dat. Want zij weten dat TBG liedjes maakt om mee te lachen, en dus lachen zij en zoeken ze er niks verder achter. Misschien ergens terecht, want misschien was dit de bedoeling van de heren van TBG, en beseffen ze zelf niet wat er in hun liedje verscholen zit. Terzake: het refrein is . Welnu, dit schijnbaar debiele zinnetje is het antwoord op de vragen die in dikke letters bovenaan dit blad prijken. Of beter gezegd, het is . Leven is niets anders dan gecontroleerde chemische en fysische processen die in staat zijn zichzelf te onderhouden onder toevoeging van energie, in casu zonnestraling. Dit leven heeft zich gemuteerd, en de mutaties die niet geschikt waren om zich voort te planten, zijn uitgestorven. De andere zijn op hun beurt gemuteerd, en dit proces heeft zich onnoemelijke keren herhaald. Uiteindelijk heeft dit geleid tot wat wij nu zijn. Als wij onszelf uitroeien, zal geen haan erom kraaien. Het zou eigenlijk de situatie van andere levensvormen op deze planeet er alleen maar op verbeteren, maar wederom maakt dat ook niet uit want die levensvormen hebben ook geen doel. Ons leven is niet specialer dan dat van eender welk ander dier. Het enige wat ons onderscheidt, is dat wij beschikken over een unieke combinatie van goed ontwikkelde zeldzame eigenschappen zoals taal, een sterk geheugen en intelligentie. Dit zijn misschien gewoon neveneffecten van het evolutieproces, ofwel zijn het beslissende elementen geweest die ons de 'dominante soort' op deze planeet gemaakt hebben. Het draait allemaal om . Ik zou het nog in 1. Deze laatste stap, van deze gebrekkige tekst naar hetgeen ik eigenlijk probeer over te brengen, moet u zelf zetten, en dat kan alleen door grondig na te denken. Voordat u echter uw hersenen uit uw schedel pompt, of cyanidepillen gaat halen bij de apotheker, of uw huis onderspat met bloed uit uw overgesneden polsen, raad ik u aan om even verder te lezen. U had vrij waarschijnlijk gehoopt in deze tekst een recept te vinden voor een . Maar nu kom ik beweren dat er helemaal g. Er zijn nu, ruwweg gezien, twee mogelijke richtingen die u kan uitgaan. Ofwel bekijkt u het van de negatieve kant, dus . En dan wordt u een crimineel wiens levensduur afhangt van de mentale stabiliteit van zijn tegenstanders, of zuipt u zich te pletter om de harde realiteit te ontvluchten, of verknoeit u zichzelf met drugs, en ga zo maar door. Ofwel bekijkt u het van de positieve kant, dus . Want waarom zou ik nu voor iets onaangenaams kiezen als ik even goed voor iets aangenaams kan kiezen? Maar ik probeer toch steeds voor het laatste te kiezen. En hier is het eigenlijk pas dat ik een . Wat voorafgaat, is zuiver objectief, neutraal. Maar op het eerste gezicht volkomen onbruikbaar in de praktijk, zoals ik al gezegd heb. Maar als u nu eens opnieuw begint na te denken met dit . Let wel, deze tekst stelt veel meer vragen dan hij antwoordt. Maar verwacht niets opbeurends. Het enige wat echt noodzakelijk is voor het voortbestaan van onszelf en van de menselijke soort, is eten, slapen en ons voortplanten — zoals elk ander organisme. De manier waarop we dat dan inkleden, wordt . In dat opzicht is onze maatschappij in niets beter dan die van de Indianen, de Bosjesmannen, de Inuits of wie dan ook. Want al die mensen zijn (waren?) op hun manier in staat om hun eigen leven te leiden. Onze maatschappij is in vergelijking met al deze . Wij hebben ons opgesloten in onvoorstelbare hoeveelheden regeltjes en wetten, in een poging om de onvermijdelijke gebreken van onze samenleving op te lappen. Maar met elke regel die we uitvinden, zijn er minstens twee andere nodig om de gebreken daarvan weer weg te werken. En ook al is het duidelijk dat dit de situatie er niet op verbetert, toch gaan we door, want om een of andere reden zijn we ervan overtuigd dat alles in wetten te gieten is, en dat ons leven perfect zal zijn als we eraan gehoorzamen. Dit is echter nonsens, en het enige dat wij ermee bereiken, is dat we onszelf opsluiten in onze eigen verzinsels. Voor hen weegt de schijnbare winst aan regelmaat en stabiliteit voldoende op tegen het verlies aan vrijheid en flexibiliteit.. De meeste mensen, en ik denk dat deze tekst bewijst dat ik hierop een uitzondering ben, leiden gewoon een onvoorstelbaar oppervlakkig leven. Wat hen dan precies stuurt, probeer ik in de volgende hoofdstukken uit te leggen. Als u al tot hier geraakt bent in deze tekst, proficiat: veel mensen zouden het al lang opgegeven hebben.. Het probleem is echter dat men zich op duizend en een manieren kan bezighouden, en dat hetgeen men doet kan gaan van totaal onschadelijk tot uiterst schadelijk. U kan zich bezighouden met het maken van kunstwerken uit afgedankte gebruiksvoorwerpen, of u kan seriemoordenaar worden. In beide gevallen zal u zich niet vervelen, maar ik denk niet dat het nog nodig is om te zeggen hoe het zit met de schadelijkheid van beide activiteiten. Het hoeft echter niet zo extreem te zijn: het is niet omdat iets niet direct een schadelijk effect vertoont, dat het in de toekomst geen schade zal aanrichten. Reken maar dat er ooit mensen ons zullen vervloeken omwille van de rotzooi die we vandaag aan het cre. Ik probeer u alleen een beetje duidelijk te maken dat u beter eerst twee keer nadenkt als u van plan bent iets te verrichten dat verregaande implicaties kan hebben voor u en anderen. Want misschien zijn er minder schadelijke manieren om uzelf mee bezig te houden. Want dit laatste, daar draait alles nu eenmaal om. Niet alleen mensen hebben gevoelens. Dieren zeker en vast ook. Meer nog, terwijl bij sommige mensen het verstand belangrijker is dan de gevoelens, zijn bij de dieren de gevoelens veel belangrijker dan het verstand. De reden daarvoor is dat de meeste dieren simpelweg te weinig verstand hebben om enkel daarop te kunnen overleven. De bedoeling van gevoelens is ervoor te zorgen dat er in de juiste situatie snel op de juiste manier gereageerd wordt — maar vooral bij de mens is dit nut helaas enigszins vervaagd. Als een dier aangevallen wordt, wordt het bang en zal het dus proberen te vluchten. Logisch, want anders wordt het gewoon afgemaakt. Een andere mogelijkheid is dat het kwaad wordt. Logisch, want anders zou het niet terugslaan en eveneens afgemaakt worden. Zo gaat het in de natuur. Bij de mens is het tegelijk juist hetzelfde, maar ook helemaal anders, omdat wij onszelf in allerlei regeltjes proberen te gieten waarin gevoelens dikwijls niet passen. Het probleem is dat gevoelens altijd extreem zijn. Angst is angst, zonder nuances. Wie enkel op gevoelens leeft, botst voortdurend van het ene extremum naar het andere. En als mens zit u dan rond te botsen tussen de muren van de wetten die u rondom u heeft opgetrokken. Dit is dikwijls een noodzaak die problemen vermijdt, maar misschien even dikwijls de oorzaak van ernstige problemen. En toch spelen gevoelens nog steeds een zeer belangrijke rol bij de mens. Ik heb niet voor niets hierboven geschreven . Bij de meeste mensen primeren gevoelens namelijk nog steeds op het verstand. Zelfs al hebben zij indrukwekkende intellectuele capaciteiten, ze denken enkel na met enige diepgang als ze ertoe gedwongen worden. Wat hen dan op de eerste plaats stuurt, is groepsgedrag, maar daar zal ik het zo meteen over hebben.. Alhoewel dit 4 mogelijkheden geeft, zijn er in feite maar 2, want het blijkt dat hoe primitiever, hoe meer . Wat bedoel ik nu met . Het is duidelijk dat bv. Deze zijn doorgaans zeer complex en persoonsgebonden, zoals de appreciatie van een kunstwerk, film, liedje, omgeving.. Enkel als er geen andere invloeden zijn, kunnen zij bv.
0 Comments
Leave a Reply. |
Details
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
January 2017
Categories |